ساعات خوشی

وقتی انقدر کار داری که دیگه وقت نميکنی روزنامه بخونی يا اخبار سياسی رو دنبال کنی و عصبانی بشی و حرص بخوری، ساعات خوشيت فرا رسيده.
وقتی سر کلاس درس ميشينی و با دقت به حرفهای استاد گوش ميدی، شب تو خونه تمرين حل ميکنی و مجبوری ساعتها برای امتحان درس بخونی، ساعات خوشيت فرا رسيده.
وقتيکه داری برای ديدار جايي که بهش ميگی خونه ولی در سال شايد يک بار برای مدت کوتاهی فرصت ميکنی که ببينيش، بار سفر ميبندی و به دقيقه نود نزديک ميشی ولی هنوز هزارتا کار هست که انجام ندادی، ساعات خوشيت فرا رسيده.
وقتيکه با وجود کلی گرفتاری، وسط روز با يک دوست قرار نهار ميگذاری و برای رسيدن به قرارت يه جوری شر رئيس و ارباب رجوع رو کم ميکنی، ساعات خوشيت فرا رسيده.
وقتيکه برای انجام دادن مجدد کاری فرصت نداری و مجبوری همون دفعه اول کار را به نحو احسنت انجام بدی، ساعات خوشيت فرا رسيده.
وقتيکه برای اولین بار وارد جمعی ميشی و خودت رو معرفی ميکنی در حاليکه خيلی دلت ميخواد بدونی چشمهايی که از بالا تا پايين براندازت ميکنند چه فکری تو سرشون دارند، ساعات خوشيت فرا رسيده.

هر چند وقت يکبار به من يه سری بزنيد. خوشحال تر ميشم.