من يک انقلابي هستم

خيلي چيزها تو دنيا هست که نبايد اينطور مي بود. البته به نظر من! مثلا اينکه صبح تا شب ميريم تو اداره و ميشينيم پشت ميز و
زير نور مهتابي تو سر خودمون و کامپيوتر بيچاره ميکوبيم. بعد اگه حالي مونده باشه شب ميريم بيرون ولوگردي. همه جا تاريک
و سرده. هيچ چيزي زيبا نيست. همه نورها مصنوعيه و براي تحريک.
بجاش ميشد چيکار کرد؟
باز مثلا، قبل از غروب آفتاب از خواب بيدار ميشديم، در حال تماشاي غروب ناشتايي ميخورديم. هوا که کم کم تاريک ميشد ميرفتيم
اداره. شب تا صبح رو با کامپيوتر عزيز ميگذرونديم. اون وسطها هم يه سانديچي چيزي ميخورديم که از دست نريم خداي نکرده.
قبل از طلوع خورشيد از اداره ميزديم بيرون. در باغ و با روشن شدن هوا غذا ميخورديم. و بعد از بالا آمدن آفتاب براي پياده
روي و ديدن در و همسايه از خونه ميزديم بيرون. و صبح را با دوستانمون ميگذرونديم و نزديکهاي ظهر که هوا کم کم گرم ميشه
برميگشتيم خونه براي خواب.

خواب بعد از ظهر چه کيفي داره، مگه نه؟...!!!
.