قرار وبلاگی

بالاخره نمردم و یه قرار وبلاگی رفتم. خیلی جالب بود. مخصوصا اینکه قسمت
عمده قرار در ایستگاه اتوبوس برگزار شد. من که هیچکدوم رو قبلا ندیده
بودم و به غیر از یکی وبلاگ بقیشون رو هم حتی نخونده بودم. اول که رسیدم
محل قرار آقاهه گفت اینجا تعطیله و 3 ربع دیگه باز میشه. من هم که نیم
ساعتی دیر کرده بودم فکر کردم که بقیه اومدن و دیدن تعطیله رفتن. دست
از پا درازتر از پله ها اومدم پایین دیدم یه عالمه آدم دم در وایستادن.
سلام کردم و پرسیدم که من با شما قرار دارم؟ یه نگاهی بهم کردن که یعنی چی؟
گفتم من همون هستم که قرار بوده بیاد. بعد معلوم شد که اونها هم همون هان
که من باهاشون قرار داشتم. بعد یکی دونفر دیگه هم اومدن و دسته جمعی رفتیم
نشستیم تو ایستگاه اتوبوس. جالبیش این بود که هر اتوبوسی می اومد مسیرش
به ما نمیخورد.

تو ایستگاه که بودیم هی میخواستم حرف بزنم ولی هی هیچی به ذهنم نمیرسید تا
اینگه تصمیم گرفتم بپرسم تو دانشگاه چی خوندن. تک تک سوال کردم و هی سعی
کردم وانمود کنم که خیلی برام جالبه. ولی زودی تموم شد. بعد هرچی فکر کردم
جز دو سه تا بقیه رو درست یادم نمونده بود که چی میخوندن. ولی 80 درصد
کامپیوتری بودن. برای همین هم یادم نموند چون قاطی کردم.

ولی کلا برنامه جالبی بود. آخرش هم که شد تولد. با کلی کادوهای خوب.

حالا یکی یکی باید برم سراغ وبلاگاشون ببینم اینهایی که دیدم واقعا کی اند و
چیکاره اند...!!!

راستی الان دارم میرم عروسی. با سر و وضع کاملا اسپرت. قراره اگه اومدن بگیرند
من بگم که کارگرم یا اومدم به آشپز کمک کنم. از عروسی هم که بیام باید برم
فرودگاه. مسافرت دیگه تموم شد. برمیگردم به سر خونه زندگی. اما با کلی انرژی
و آرزوهای جدید. (ببخشید پاسیبیلیتی های جدید!!)