پیکاسو

یکشنبه شب رسید. شب اول رو توی یک اتاق 2x3 گذروند و تا صبح بیرون نیومد. اجازه نداشت که
بیرون بیاد. شب اول، محل جدید، چه میدونست که چی کجاست؟

تو همون اتاق کوچک تا صبح چند بار بالا و پایین ‌رفت و زیر و روی همه چیز رو وارسی کرد. باید از
همه چیز سر درمی‌آورد. از غذایی که کنار اتاق براش گذاشته بودند خورد و از فرط خستگی به
خواب رفت.

بیدار که شد اتاق کماکان تاریک بود ولی می‌دونست که صبح شده. کاری ازش برنمی‌اومد جز صبر.
تصویری که از فضای بیرون اتاق در ذهنش ساخته بود را با خودش مرور می‌کرد. "یعنی واقعا بیرون
چه شکلیه؟" تفاوتی نداشت. حداقل تا زمانی که آزادیش رو بدست می‌آورد باید تحمل می‌کرد.

در اتاق بالاخره باز شد. کسی مانع خارج شدنش نشد. از فرصت استفاده کرد تا فضای بیرون رو
از نزدیک ببینه. یک اتاق نسبتا بزرگ. دو صندلی راحتی در یک گوشه. یک میز و چهار صندلی سمت
دیگه اتاق. راه پله ای که به پایین میرفت. و دور تا دور پنجره.

با خودش فکر کرد: "میشه عادت کرد خیلی هم بد نیست!"