مي‌خوام ماشين بخرم. چهار پنج ماهه که حرفش رو ميزنم. روزها تو اينترنت راجع به
مدلهاي جديد ميخونم. بعضي وقتها هم ميرم تو سايت ماشينها و مدلي رو که دوست
دارم رنگ و مشخصاتش رو انتخاب ميکنم. حتي يکبار وقتي مامانم اينجا بود يک فلکس
واگن پاسات رو براي ۲۴ ساعت کرايه کردم ببينم خوشم مياد يا نه! ولي هنوز ماشين
نخريدم. اول از آؤودي A4 خوشم ميومد بعد رفتم سراغ پاسات بعد فکر کردم تويوتا و
لکسوس. بعدا متوجه شدم اون مدلي که من خوشم مياد خيلي گرونتره. دوباره برگشتم
سر خونه اول و آؤودي. آخر هفته بعد ميرم يکي از اينها رو آزمايش مي‌کنم. تا قبل از
عيد حتما ماشين مي‌خرم. قول مي‌دم.

ديروز صبح تنبلي کرده بودم و ندويده بودم بجاش غروب رفتم بدوم. يک مسيري رو يک
ساعته دويدم و برگشتم خونه. بعد با ماشين همون مسير رو رفتم که اندازه بگيرم چقدر
دويدم. اولش که کيلومتر شمار نمره مينداخت خيلي هيجانزده بودم ولي وقتي به انتهاي
مسير نزديک مي‌شدم هي دلم ميخواست که عدد بزرگتر بشه ولي نميشد. اول فکر
کردم اگه سريعر برم زودتر بزرگ ميشه ولي فايده نداشت چون زودتر به انتهاي مسير
رسيدم. خلاصه مسير پنج مايل و چهار دهم مايل رو تو يک ساعت رفته بودم. خيلي
بد نيست. ولي بايد سريتر بدوم. ماراتن ۲۶ مايله. اگه با سرعت متوسط ۵ مايل در ساعت
بخوام بدوم بيشتر از پنج ساعت طول ميکشه. البته معلوم نيست که آخراش سرعتم
همونقدر بمونه. يکشنبه ميخوام ۱۰-۱۲ مايل بدوم. يعني کمي بيشتر از ۲ ساعت. از
الان هيجان دارم براي يکشنبه. اگه دو ساعت و نيم رو بدوم ميشه نصف ماراتن.

از اينکه تا شروع کردم به نوشتن خواننده‌هام برگشتن خيلي خوشحالم. يه کم احساس
ميکنم که اينهايي که مينويسم براي بعضي ها جالبه. مثل اين ميمونه که غذا بپذي و
بعد يک عده بيان و بخورند و تعريف کنن. خيلي حال ميده.